Temas Poetas

Humberto Mello

Humberto Mello

Poemas de Humberto Mello para leer.

Humberto Mello: amor que se va

un amor que se fue no se va jamás
él perdura casi irreconocible
entre viejos recuerdos

un amor perdido es como las fotos
que registran apenas sonrisas
nunca lágrimas
vive en otro mundo distante de nosotros

y es como si oyésemos
un lloro de Pixinguinha
en una tarde lluviosa

un amor que se fue no se va jamás

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

amor que se vai

um amor que se foi não se vai jamais
ele perdura quase irreconhecível
entre velhas recordações

um amor já ido é como as fotos
que registram apenas sorrisos
nunca lágrimas
vive noutro mundo distante de nós

e é como se ouvíssemos
um choro de Pixinguinha
numa tarde chuvosa

um amor que se foi não se vai jamais

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: bajo la ducha

intenta lavar las memorias
que caen crespas y crudas
sobre el cuerpo y lo disuelve
la carne ahora es voz y olor
cada parte del cuerpo se acuerda de algo
un hijo que no nació
un beso que fue interrumpido
en cada toque
siente el gusto de la desesperación
friega araña quita la piel
inútil lavar lo que le devora

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

debaixo do chuveiro

debaixo do chuveiro
tenta lavar as memórias
que escorrem crespas e cruas
sobre o corpo e o dissolve
a carne agora é voz e cheiro
cada parte do corpo lembra de algo
um filho que não nasceu
um beijo que se interrompeu
em cada toque
sente o gosto do desespero
esfrega arranha esfola
inútil lavar o que lhe devora

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: la ciudad

la ciudad es más sucia más humana
que en la infancia
cuando la vida era sueño

'la vida es impropia para la ducha'
dice el cartel escrito en los ojos
de los humillados

mientras me viene el poema
un ángel cae fulminado
embotellando al Presidente Vargas.

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

a cidade

a cidade está mais suja mais humana
do que na infância
quando a vida era sonho

'a vida está imprópria para banho'
diz o cartaz escrito nos olhos
dos humilhados

enquanto me ocorre o poema
um anjo cai fulminado
engarrafando a Presidente Vargas

(Traducción de Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: lámina

con la lámina de la voz
el golpe y el corte
atraviesa el tórax
además del cartílago

arista de sueños
sucumbe al acero
dejando un espejismo
en los desiertos del rostro

el líquido mirar
llueve sobre los muebles
metafísicos ahora

y se despide frágil
llevando además de la mata
lo que cupo en la memoria

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

lâmina

com a lâmina da voz
o golpe e o trespasse
a cortar o tórax
muito além da cartilagem

arestas de sonhos
sucumbidas ao aço
deixando nem miragem
nos desertos do rosto

o líquido olhar
chove sobre os móveis
metafísicos agora

e despede-se frágil
levando além da mala
o que coube na memória

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: lenguaje

tengo mi propio idioma
y calendario
guardados en mi soplo

dialogo con ángeles y demonios

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

linguagem

tenho meu próprio idioma
e calendário
guardados no meu sopro

dialogo com anjos e demônios

(Traducción: Humberto Mello)

Poemas cortosPoemas y poetas brasileños

Humberto Mello: Música del poema

la poesía no toca en la radio o en las discotecas
porque la música del poema no es para bailar
y en el delirio banal de la nación la poesía no elige
modas
porque la música del poema no es para bailar
nadie danza un poema en la televisión
porque la música del poema no es para bailar
pero la música del poema es irresistible
y hace siglos los locos y los poetas
la bailan sin parar

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS)

a música do poema

a poesia não toca no rádio ou nas boates
porque a música do poema não é para dançar
e no delírio banal da nação a poesia não elege modas
porque a música do poema não é para dançar
ninguém rebola um poema na televisão
porque a música do poema não é para dançar
mas a música do poema é irresistível
e há séculos os loucos e os poetas
a dançam sem parar

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: un poema

es preciso un poema
un poema solamente
para matar la sed de amor del mundo
para que cuando la muerte llegue no tengamos miedo

un poema
simple pero inquietante
trayendo en su cuerpo todas las llagas de la vida
y que con su lengua de fuego
pueda corromper el frío de las almas

un poema
utópico como la lanza de Don Quijote
y cristalino como las aguas del paraíso

un poema
un poema solamente
que como una saeta atine
en la garganta de los poderosos

Medellín, 27 de junio de 2002.

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

um poema
Medellín, 27 de junho de 2002

é preciso um poema
um poema somente
para matar a sede de amor do mundo
para quando a morte chegar não termos medo

um poema
simples porém inquietante
trazendo em sue corpo todas as chagas da vida
e que com sua língua de fogo
possa corromper o frio das almas

um poema
utópico como a lança de don quixote
e cristalino com as águas do paraíso

um poema
um poema somente
que como uma seta atingirá
a garganta dos poderosos

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: poética

hay momentos en que la vida pesa
y sus murmullos me atraviesan
me acuesto y corto las venas
con la lámina de un verso

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

poética

tem hora que a vida pesa
e murmúrios me atravessam
me deito e corto as veias
com a lâmina de um verso

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas cortosPoemas y poetas brasileños

Humberto Mello: pregunta a sebastião salgado

la mujer vestida de musgo
que les cobre los dientes
el cuerpo cada día
es menos ser y más animal
las pupilas que se hunden
la cueva del rostro
el hambre ácida que la humilla
en el suelo de la acera.

¿sería bella si fuera una foto?

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS)

pergunta a sebastião salgado

a mulher vestida do musgo
que lhe cobre os dentes
o corpo que a cada dia
é menos de ser e mais de bicho
as pupilas que se afundam
na cova do rosto
a fome ácida que a humilha
no chão da calçada

seria bela se fosse uma fotografia?

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: profecía

cuando venga el futuro
testaré mi desconocimiento
ofreciendo mi rostro al paisaje
extraño e íntimo como un sueño.
todo lo que yo sabía
nada significará.

mis ojos se romperán

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

profecia

quando o futuro vier
testarei meu desconhecimento
com a face exposta na paisagem
estranha e íntima como um sonho
tudo que eu souber
nada significará

meus olhos romperão

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: siglo xx

de aquí de mi cuerpo
veo el siglo XX
pasar como un tractor
sobre los músculos de la tierra
veo la devastación
el intenso crepitar de hambres
de guerras y violencias
donde una orquídea nace
pero no lo es todavía
la planta de la esperanza
sobre estos músculos
habitan millones de personas
que comen beben aman y mueren
sin que yo me dé cuenta de ellas
todas me son extrañas para siempre
y todavía a mí conectadas
por el DNA de la especie
todas iguales y desiguales
todas dotadas de consciencia
animales conscientes de sus limitaciones
de aquí de mi cuerpo
veo la raza humana
faltar en el vigésimo siglo
de la era cristiana

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS)

século xx

daqui do meu corpo
assisto o século xx
passar como um trator
sobre os músculos da terra
vejo a devastação
o intenso crepitar de fomes
de guerras e violências
onde uma orquídea nasce
mas que ainda não é
a muda da esperança
sobre estes músculos
habitam bilhões de pessoas
que comem bebem amam e morrem
sem que eu tomasse conhecimento delas
todos meus estranhos para sempre
e ainda assim a mim interligados
pelo dna da espécie
todos iguais e desiguais
todos dotados de consciência
animais conscientes de suas limitações
daqui do meu corpo
assisto a raça humana
falhar no vigésimo século
da era cristã

Poemas y poetas brasileños

Humberto Mello: socratismo

todo lo que no sé
es lo que tengo más presente
verdad inexpugnable
nunca revelada
axioma

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

socratismo

tudo o que não sei
é o que tenho mais presente
verdade inexpugnável
nunca revelada
axioma

Poemas cortosPoemas y poetas brasileños

Amado NervoFederico García LorcaGabriela MistralGustavo Adolfo BécquerJorge Luis BorgesLuis de GóngoraMario BenedettiOctavio PazPablo NerudaRosalía de CastroSan Juan de la CruzSor Juana Inés de la Cruz